Tante mag het graag drinken, gin-tonic. Niet te vaak natuurlijk, maar met beschaafde intervallen. Het is een drankje met een kick en een bite; fris, zuur en bitter tegelijk. Niet kinderachtig en toch beschaafd. Gin-tonic is een zogenaamde highball cocktail: een mixdrankje van een deel sterke drank en een groter deel non-alcoholisch vocht.
Het recept is als volgt: Schenk een deel gin in een longdrinkglas (van een klein deel tot een half glas vol, wat u wilt), voeg daarbij ijsklontjes en een schijfje limoen en vul het verder aan met tonic. De tonic serveert men doorgaans in een flesje ernaast, zodat u zelf de mixverhouding kunt bepalen. In plaats van limoen kunt u ook een schijfje citroen nemen.
Soldaten in de tropen drinken tonicwater met kinine.
Geschiedenis: Gin-tonic werd in de 18de eeuw door het Britse leger in India geïntroduceerd. De soldaten en officieren van de British East India Company moesten tonicwater drinken, wat kinine bevat en malaria helpt te voorkomen. Dat tonicwater was echter vreselijk bitter, dus men mengde het met gin, zodat de manschappen het wel wilden drinken. De groene noten van de gin (gemaakt van jeneverbessen) mengden goed met het bittere van de tonic en het klassieke drankje was geboren.
Tonic bevat nu minder kinine en is zoeter dan vroeger. Als medicijn (volgens de advertentie hierboven werkt het ook tegen wormen en astma) wordt het niet meer voorgeschreven. Tante drinkt haar G&T dan ook niet om malaria te voorkomen, maar ter bevordering van het algeheel welbevinden.
PS: Nu we het toch over het Britse leger in India hebben: Hier een video van het geweldige nummer "Whispering Grass" door operettezanger Lofty en de knotsgekke Sergeant Major uit Tantes geliefde serie It Ain't Half Hot Mum (O, Moeder wat is het Heet).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Tante leest graag uw reactie! Tips, truuks, vragen en opmerkingen zijn altijd welkom.