Tante kon hem niet weerstaan. Hij keek zo lief, uitgestald in de etalge van haar favoriete antiekwinkeltje. Een echte Steiff, al had hij het bekende knopje niet meer in zijn oor. En hij was goedkoop.
Eenmaal thuisgekomen ging Tante natuurlijk naarstig op zoek naar informatie over het beestje. Wat bleek? Het is een bever, genaamd Nagy, maar hij mist zijn vilten voorpootjes en staart. Aha; dat verklaarde de lage prijs... Zo had hij eruit moeten zien:
promotie-ansichtkaart van Steiff
Toch is het een mooi beestje. De bever is ongeveer 17 cm hoog en heeft glazen ogen en getekende details op zijn poten en bekje. Hij is gemaakt van vilt en mohair (geitenwol) en is opgevuld met houtwol. Zijn kopje kan draaien. Het knopje in het oor en het label op de foto van het intacte exemplaar geven aan dat het beestje in de jaren '50 gemaakt is.
De Duitse firma Steiff werd in 1880 opgericht door Margarete Steiff (1847-1909).
Ze was verlamd door polio en zat al sinds haar jeugd in een rolstoel. Margarete maakte als hobby vilten speldenkussens in de vorm van olifantjes. Kinderen bleken dol op de beestjes en Margarete ging over tot het maken van knuffeldiertjes. De knop in het oor was een vinding van haar neef. Door dit oormerk konden echte Steiffknuffels onderscheiden worden van de vele namaakexemplaren die in de handel waren. Steiff produceert nog steeds knuffels, maar de oude exemplaren zijn toch de mooiste; gedetailleerd, knap gemaakt van mooie materialen en heel stevig.
Pietertje, zo heet de kleine bever inmiddels, heeft een mooi plaatsje in de boekenkast gekregen. Tante vraagt zich wel af hoe hij zijn pootjes en staart is kwijtgeraakt. Misschien zijn ze er bruut afgerukt door een boosaardig kind? Het beestje ziet er verder zo goed als nieuw uit, dus het blijft een raadsel.
www.steiff.de
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Tante leest graag uw reactie! Tips, truuks, vragen en opmerkingen zijn altijd welkom.